Νέα

 

• Ο ανθρώπινος οργανισμός θα γεννά όργανα και άκρα
  
  
  Mπορεί ως σενάριο να ακούγεται ευφάνταστο και απίθανο, όμως οι επιστήμονες διαβεβαιώνουν ότι στο μέλλον θα είναι εφικτή η δημιουργία αυτοφυών ανθρωπίνων οργάνων και άκρων. Hδη, τρεις συνεργαζόμενες ομάδες επιστημόνων κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν πλήρως λειτουργικό γαλακτοφόρο μαστό σε ποντίκια που είχαν υποστεί μαστεκτομή με τη χρήση βλαστικών κυττάρων. Tο πείραμα, κατά το οποίο δημιουργήθηκε όργανο σε ζώντα οργανισμό για πρώτη φορά, έγινε στο πλαίσιο έρευνας που αφορά τον προσδιορισμό του τύπου των βλαστικών κυττάρων που προκαλούν τον καρκίνο του μαστού. H τεχνική κατά την οποία επιτεύχθηκε αυτό το μοναδικό επίτευγμα επινοήθηκε από Aυστραλούς, Kαναδούς και Aμερικανούς επιστήμονες και πραγματοποιήθηκε στο Iνστιτούτο Iατρικής Eρευνας «Γουόλτερ και Eλίζα Xολ», στο Πάρκβιλ της Aυστραλίας. Η διαδικασία Oι ερευνητές, αφού απομόνωσαν για πρώτη φορά βλαστικά κύτταρα από τον μαστικό ιστό ενός θηλυκού ποντικού, μετέφεραν ένα από αυτά στο λιπώδη ιστό που βρίσκεται στη βάση του μαστού ενός άλλου θηλυκού ποντικού, ο οποίος είχε υποβληθεί προηγουμένως σε μαστεκτομή. Tο συγκεκριμένο κύτταρο άρχισε να διαιρείται και βαθμιαία έδωσε γένεση σε όλους τους ιστούς, δημιουργώντας έναν πλήρως λειτουργικό γαλακτοπαραγωγό μαστό μέσα σε πέντε εβδομάδες. Στο παρελθόν, οι επιστήμονες είχαν καταφέρει να ανασυγκροτήσουν μυελό των οστών από βλαστικά κύτταρα, όμως είναι η πρώτη φορά που δημιουργούν όργανο σε ζώντα οργανισμό. Οπως γίνεται κατανοητό, αν η συγκεκριμένη τεχνική μπορεί να εφαρμοστεί σε ανθρώπους, στο μέλλον ίσως καταστεί δυνατή η μεταμόσχευση μαστικών βλαστικών κυττάρων σε ασθενείς που έχουν υποστεί μαστεκτομή, με την προοπτική να αναπαραχθεί ο μαστός στην αρχική του μορφή. Σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη έρευνα, η Tζέιν Bισβέιντερ από το Iνστιτούτο «Γουόλτερ και Eλίζα Xολ» επεσήμανε ότι «οι ίδιες συνθήκες που ευνοούν την ανασύνθεση του στήθους, θα μπορούσαν ενδεχομένως να συντελούν και στην ανάπτυξη των καρκινικών όγκων στο στήθος». Σε ένα άλλο ερευνητικό πρόγραμμα που θα διαρκέσει 25 χρόνια, Bρετανοί επιστήμονες επικεντρώνουν την προσπάθειά τους στην ανακάλυψη των βιολογικών μηχανισμών που θα επιτρέπουν σε ανθρώπους που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό να αποκτούν νέα άκρα που θα «ξαναφυτρώνουν» ολικώς ή μερικώς. Προκειμένου να επιτευχθεί η ανάπτυξη νέων ανθρωπίνων άκρων, οι ερευνητές θα εστιάσουν τις έρευνές τους στους βατράχους και στις σαλαμάνδρες, δύο είδη αμφιβίων που είναι προικισμένα με μια ομάδα γονιδίων που τους επιτρέπουν να αναδημιουργούν τα αποκομμένα άκρα τους. Oι επιστήμονες του Tμήματος Bιολογικών Eπιστημών του πανεπιστημίου του Mάντσεστερ θα συνεργαστούν με το Iνστιτούτο Θεραπείας σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα κατά το οποίο θα εξετάσουν όλες τις πτυχές γύρω από τα τραύματα που προκαλούν παραμορφώσεις ή απώλειες άκρων. Οι σαλαμάνδρες O Eνρικ Aμάγια, καθηγητής αναγέννησης ιστών του πανεπιστημίου, δήλωσε ότι οι μελέτες τους έδειξαν ότι οι σαλαμάνδρες έχουν την ικανότητα να αναπτύξουν ολόκληρα νέα άκρα σε λιγότερο από ένα μήνα επειδή διαθέτουν κύτταρα, γνωστά ως «βλάστημα», τα οποία μπορούν να αναπαράγουν μέρη του σώματος. O ίδιος ανέφερε ότι γυρίνοι στους οποίους ακρωτηριάστηκαν οι ουρές, ανέπτυξαν νέες μέσα σε εννέα ημέρες, αλλά έχασαν την αναπαραγωγική τους δυνατότητα όταν έγιναν βάτραχοι. Eξάλλου, τα ανθρώπινα έμβρυα μπορούν να θεραπεύσουν τις πληγές τους, αλλά μόνο μέχρι τον έκτο μήνα κύησης. «Oι ελλοχεύοντες γενετικοί και βιολογικοί μηχανισμοί των κυττάρων στους βατράχους είναι ουσιαστικά οι ίδιοι με εκείνων των ανθρώπων. Mε τα νέα εργαλεία και τις τεχνολογίες που έχουμε στη διάθεσή μας, ελπίζω ότι θα είμαστε σε θέση να σημειώσουμε γρήγορη πρόοδο στην κατανόηση της βασικής βιολογίας για την αναγέννηση ιστών αλλά και ανθρώπινων άκρων», εξηγεί ο Aμάγια. Κανένα σημάδι «Mέσα σε αυτή τη γενιά θα είναι δυνατόν να αναπτυχθούν νέες θεραπείες για τους ανθρώπους που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό, για τους επιζώντες με σημαντικά εγκαύματα και για όσους έχουν υποστεί κάποιο τραυματισμό. Oι πληγές θα θεραπεύονται δίχως να αφήνουν σημάδια, ενώ νέα ανθρώπινα άκρα θα μπορούν να ξαναφυτρώνουν μερικώς ή ολικώς», προσθέτει. Oι επιστήμονες θα εργαστούν αρχικά για να προσδιορίσουν τους μηχανισμούς που θα επιτρέψουν στα θηλαστικά να αναπαράγουν τα άκρα τους με τον ίδιο τρόπο που το επιτυγχάνουν οι σαλαμάνδρες. Eξάλλου, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι βιολογικοί μηχανισμοί που θα επιτρέψουν την ανάπτυξη νέων άκρων θα αποδειχθούν ωφέλιμοι για την αποτροπή δημιουργίας σημαδιών που παραμένουν στο δέρμα μετά από χειρουργικές επεμβάσεις και μετά από την πρόκληση σημαντικών εγκαυμάτων. ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ Aκέφαλα έμβρυα για την παραγωγή οργάνων! Πριν από 9 χρόνια μια ανακοίνωση που αφορούσε τη δημιουργία ακέφαλων βατράχων από Aμερικανούς επιστήμονες, με απώτερο στόχο την παραγωγή ακέφαλων ανθρώπινων κλώνων από τους οποίους θα λαμβάνονται όργανα και ιστοί για μεταμοσχεύσεις, προκάλεσε σάλο στην επιστημονική κοινότητα και άφησε άφωνο το ευρύ κοινό. Aν και τα ακέφαλα έμβρυα των βατράχων δεν ζούσαν περισσότερο από μια εβδομάδα, οι επιστήμονες που τα δημιούργησαν δήλωναν πεπεισμένοι ότι με την ίδια τεχνική θα μπορούσαν να προχωρήσουν στην παραγωγή ανθρώπινων οργάνων. Ηθικά διλήμματα Mάλιστα, ένα από τα επιχειρήματα των ερευνητών του πανεπιστημίου Mπαθ Tζόναθαν Σλακ, που δήλωναν ότι η παραγωγή ακέφαλων βατράχων είναι εύκολη υπόθεση, ήταν ότι με τη δημιουργία των ακέφαλων ανθρώπινων κλώνων για την παραγωγή ανθρωπίνων οργάνων θα μπορούσαν να ξεπεραστούν πολλά νομικά και ηθικά προβλήματα που αφορούν τις μεταμοσχεύσεις! Eυτυχώς, τα πειράματα αυτά δεν έτυχαν περαιτέρω χρηματοδότησης, αν και δεν αποκλείεται κάποια άλλα νοσηρά μυαλά να πειραματίζονται εκ νέου με τέτοιες μεθόδους. ΗΜΕΡΗΣΙΑ 15/1/2006
• Οδηγίες πριν τη τοποθέτηση πρόσθεσης
  
  
  Η απώλεια ενός μέλους του σώματος όπως τα κάτω άκρα είναι ένα σημαντικό γεγονός. Είναι γεγονός και αυτό το τονίζουμε γιατί δεν αλλάζει. Δεν αλλάζει αλλά διορθώνεται. Διορθώνεται με τη βοήθεια του ιατρού σας και φυσικά του ειδικού ορθοπεδικού τεχνικού που θα παρέμβει και θα αποκαταστήσει το μέλος. Οδηγίες πριν τη τοποθέτηση πρόθεσης. Αμέσως μετά την αφαίρεση των ραμμάτων τοποθετούμε ελαστικό επίδεσμο στο κολόβωμα με σκοπό την μύωση του όγκου του, από την συσσώρευση υγρών του οργανισμού στο σημείο αυτό. Ο τρόπος που εφαρμόζουμε τον Ελαστικό επίδεσμό διδάσκετε από τον Ορθοπεδικό τεχνικό. Ο επίδεσμος παραμένει στο κολόβωμα όλο το 24άωρο και αφαιρείται μόνο για καθαριότητα της περιοχής ή μετά από συνεννόηση. Ακόμη και ο τρόπος ανάπαυσης του κολοβώματος λειτουργεί καθοριστικά για τη περαιτέρω πορεία της αποκατάστασης, ορισμένες θέσεις ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ακόμα και εάν μας ανακουφίζουν. Είναι φυσικό το μυϊκό μας σύστημα μετά την περιπέτεια της υγείας μας να έχει ατονήσει. Η φυσιοθεραπεία κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης είναι απαραίτητη, γι’ αυτό το λόγω ακολουθούμε μία σειρά από ασκήσεις που θα βοηθήσουν σημαντικά στη συνέχεια για την τοποθέτηση της πρόθεσης. Άσκηση με τον περιπατητήρα (Π): Σημαντική άσκηση την οποία επαναλαμβάνουμε 4 φορές την ημέρα από 5 λεπτά τη φορά. Με τη βοήθεια του (Π) σηκωνόμαστε από το κάθισμα, το απομακρύνομαι και κατεβαίνουμε (κουκουβίζουμε) όσο ποιο χαμηλά μπορούμε και πάλι σηκωνόμαστε. Άσκηση στο κρεβάτι: Κατά τη διάρκεια της κατάκλισης ακολουθούμε μία σειρά από ασκήσεις που θα διατηρήσουν σε καλή κατάσταση τους προσαγωγούς μας. Σηκώνουμε το ένα από τα δύο πόδια και το κινούμε δεξιά - αριστερά 20 έως 30 φορές. Το ίδιο επαναλαμβάνουμε και με το άλλο πόδι. Άσκηση στην καρέκλα: Κατά τη διάρκεια πού καθόμαστε στη καρέκλα και εφόσον ο ακρωτηριασμός είναι κάτω γόνατος , ανοιγοκλείνουμε την άρθρωση του γόνατος 40 έως 60 φορές ανά τακτά χρονικά διαστήματα . Το άνοιγμα του γόνατος γίνεται με πίεση και τη βοήθεια των χεριών έτσι ώστε να δημιουργούμε υπερέκταση στην άρθρωση. Προσοχή: Οι ασκήσεις ενεργητικές αλλά και οι υπό αντίσταση πρέπει να ξεκινήσουν αμέσως μετά το χειρουργείο. Ειδικά τις πρώτες ημέρες πρέπει απαραίτητα να εφαρμόζεις τις παρακάτω οδηγίες, όσο και εάν αυτό σου είναι δύσκολο. Να μην σταυρώνεις τα πόδια σου Να μην κάθεσαι πολύ ώρα με το κολόβωμα να κρέμεται. Να τοποθετείς το κολόβωμα όταν κάθεσαι επάνω σε μια άλλη καρέκλα Να γυρνάς μπρούμυτα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα Να σηκώνεσαι και να βαδίζεις ΜΟΝΟ με την βοήθεια βακτηριών ή περπατούρας (Π). Εάν έχεις ακολουθήσει αυτές τις οδηγίες τότε μάλλον σε 2—3 περίπου εβδομάδες μετά την αφαίρεση των ραμμάτων μπορείς πλέον να περπατάς με το νέο σου πόδι. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι σήμερα δεν κατασκευάζονται πλέον πόδια από ξύλο αλλά από υλικά που χρησιμοποιούνται στην αεροναυπηγική (MODULAR) και έτσι το αποτέλεσμα είναι όσο το δυνατόν άριστο τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά. Η θήκη σε μία πρόθεση modular είναι το Α & Ω στο τελικό αποτέλεσμα. Σήμερα υπάρχουν 5 κύρια είδη θήκης για κολοβώματα με παραλλαγές από τα οποία τα 2 πρώτα είναι πλέον τα ίσως ποιο συχνά συνταγογραφούμενα . Θήκη σιλικόνης (Umbrella) Θήκη ανοικτού πυθμένα – ισχιακής φόρτισης. Θήκη αναρροφητική. Θήκη ολικής επαφής και ολικής φόρτισης. Θήκη ολικής επαφής χωρίς ολική φόρτιση. ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ. Αποφεύγουμε τις άσκοπες μετακινήσεις χωρίς πρόθεση. Προστατεύουμε το κολόβωμα από κινδύνους που μπορεί να προκαλέσουν μικροτραυματισμούς. Ο ήλιος είναι σύμμαχος. Τοποθετούμε το κολόβωμα καθημερινά μεταξύ 11.00 π.μ.—1.00 μ.μ. και 5.00 μ.μ. με 6.00 μ.μ. στον ήλιο. Κατά τη διάρκεια αποκατάστασης της τομής οι πλύσεις με διαλύματα τ. Betadine είναι απαραίτητες - ΠΡΟΣΟΧΗ τα διαλύματα αυτά είναι φαρμακευτικά προϊόντα και η χρήση όπως και η δοσολογία πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη του θεράποντος ιατρού. Αλατόνερο. Μετά από την αφαίρεση των ραμμάτων και εφόσον η τομή έχει ’δέση’ κάνουμε πλύσεις στο κολόβωμα με αλατόνερο (Δοσολ. 2 λίτρα νερό με 6 κουταλιές σούπας αλάτι). Στη περίπτωση που ο ακρωτηριασμός έχει προέλθει από ζαχαροδιαβήτη είναι απαραίτητο να έχουμε ισορροπήσει τις τιμές του ζαχάρου, γι’ αυτό ακολουθούμε τη φαρμακευτική αγωγή αλλά και το πρόγραμμα διατροφής που μας έχει συστήσει ο ιατρός . Η αποκατάσταση του προβλήματος μας είναι δικαίωμα αλλά και υποχρέωση μας, το αποτέλεσμα εξαρτάτε αποκλειστικά και μόνο από την καλή συνεργασία που θα έχουμε με τον ειδικό Ορθοπεδικό τεχνικό . Μετά την τοποθέτηση της πρόθεσης ακολουθούμε το πρόγραμμα που θα μας συστήσει ο Ορθοπεδικός τεχνικός και που έχει διαμορφωθεί πάνω στις ιδιαιτερότητες του προβλήματος μας. Κατά τη διάρκεια αυτού του προγράμματος διατηρούμε συχνή επικοινωνία με το εργαστήριο. ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ.
• Το πρώτο βιονικό χέρι
  
  
  Ο Κάμπελ Εϊρντ (Campbell Aird) είναι ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο ο οποίος δέχθηκε, έπειτα από επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση, έναν τεχνητό ηλεκτρονικό βραχίονα. Ο βραχίονας είναι το πρώτο «βιονικό» χέρι στα ιατρικά χρονικά και δημιουργήθηκε μετά από πολύχρονες έρευνες στο Τμήμα Προσθετικής του Νοσοκομείου Ορθοπεδικής «Princess Margaret Rose» στο Εδιμβούργο. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του νοσοκομείου, δρα Ντέιβιντ Γκάου, ο βραχίονας αντικαθιστά τις τεχνητές προσθήκες με τις οποίες μπορούσαν να κινηθούν μόνο τα τρία σημεία, δηλαδή το χέρι, ο καρπός και ο αγκώνας, αλλά όχι ολόκληρο το χέρι από τον ώμο. Το βιονικό χέρι, το οποίο είναι εφοδιασμένο με ένα μηχανισμό που κινείται με την ενέργεια μπαταριών 12 βολτ, έχει τη δυνατότητα να κάνει τις ίδιες κινήσεις όπως ένα φυσιολογικό χέρι, δηλαδή να περιστρέφει τον πήχυ και τον καρπό του βραχίονα όπως επίσης και να ανατάσσεται ως το πίσω μέρος της κεφαλής χάρη στην ηλεκτρονική πίεση που δημιουργεί στα αισθητήρια νεύρα του ώμου. Το βιονικό χέρι είναι κατασκευασμένο από ανθρακικές ίνες και μοιάζει σαν να είναι αληθινό. Το περίβλημά του είναι ένα είδος ελαστικού και έχει τις ίδιες σχεδόν ρυτιδώσεις και αποτυπώματα όπως ένα αληθινό χέρι. Το βάρος του είναι το ήμισυ ενός φυσιολογικού χεριού. Ο Εϊρντ, 47 ετών, ξενοδόχος από τη Σκωτία, δήλωνε περιχαρής μετά την επέμβαση ότι «το χέρι του για πρώτη φορά έπειτα από 16 χρόνια τον υπακούει». Ηταν το 1982 όταν ο Εϊρντ υπεβλήθη σε ακρωτηριασμό του δεξιού άκρου του επειδή οι μύες του είχαν προσβληθεί από καρκίνο. Από τότε ήταν αναγκασμένος να φοράει μία τεχνητή προσθήκη χεριού, η οποία όμως δεν τον εμπόδιζε να ασχολείται με τα αγαπημένα του αθλήματα, το σέρφινγκ και τη σκοποβολή. Τώρα είναι έτοιμος, λέει, να κατακτήσει τον κόσμο από τον αέρα και να δοκιμάσει το καινούργιο του χέρι ασχολούμενος με το ανεμόπτερο. Το ΒΗΜΑ, 30/08/1998 , Σελ.: A48 Κωδικός άρθρου: B12496A483 ID: 105390
• Οδηγίες χρήσεως μετα απο ακρωτηριασμό
  
  
  Οδηγίες Αποκατάστασης Ακρωτηριασμού κάτω άκρων
  Η αποκατάσταση οποιουδήποτε κινητικού προβλήματος, μικρού ή μεγάλου με τα σημερινά μέσα και τις γνώσεις που διαθέτουμε είναι εγγυημένη αρκεί να ακολουθήσεις τις οδηγίες που υπάρχουν παρακάτω. Είναι σημαντικό να καταλάβεις ότι το καλύτερο αποτέλεσμα θα υπάρξει μόνο και εφόσον συνεργαστούμε στενά και με κοινό στόχο τη λύση του προβλήματος. Η απώλεια ενός μέλους του σώματος όπως τα κάτω άκρα είναι ένα σημαντικό γεγονός. Είναι γεγονός και αυτό το τονίζουμε γιατί δεν αλλάζει. Δεν αλλάζει αλλά διορθώνεται. Διορθώνεται με τη βοήθεια του ιατρού σας και φυσικά του ειδικού ορθοπεδικού τεχνικού της Εταιρείας μας που θα παρέμβει και θα αποκαταστήσει το μέλος. Οδηγίες πριν τη τοποθέτηση πρόθεσης. Αμέσως μετά την αφαίρεση των ραμμάτων τοποθετούμε ελαστικό επίδεσμο στο κολόβωμα με σκοπό την μύωση του όγκου του, από την συσσώρευση υγρών του οργανισμού στο σημείο αυτό. Ο τρόπος που εφαρμόζουμε τον Ελαστικό επίδεσμό διδάσκετε από τον Ορθοπεδικό τεχνικό. Ο επίδεσμος παραμένει στο κολόβωμα όλο το 24άωρο και αφαιρείται μόνο για καθαριότητα της περιοχής ή μετά από συνεννόηση. Ακόμη και ο τρόπος ανάπαυσης του κολοβώματος λειτουργεί καθοριστικά για τη περαιτέρω πορεία της αποκατάστασης. Είναι φυσικό το μυϊκό μας σύστημα μετά την περιπέτεια της υγείας μας να έχει ατονήσει. Η φυσιοθεραπεία κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης είναι απαραίτητη, γι' αυτό το λόγω ακολουθούμε μία σειρά από ασκήσεις που θα βοηθήσουν σημαντικά στη συνέχεια για την τοποθέτηση της πρόθεσης. Ασκηση με τον περιπατητήρα (Π): Σημαντική άσκηση την οποία επαναλαμβάνουμε 4 φορές την ημέρα από 5 λεπτά τη φορά. Με τη βοήθεια του (Π) σηκωνόμαστε από το κάθισμα, το απομακρύνομαι και κατεβαίνουμε (κουκουβίζουμε) όσο ποιο χαμηλά μπορούμε και πάλι σηκωνόμαστε. Ασκηση στο κρεβάτι: Κατά τη διάρκεια της κατάκλισης ακολουθούμε μία σειρά από ασκήσεις που θα διατηρήσουν σε καλή κατάσταση τους προσαγωγούς μας. Σηκώνουμε το ένα από τα δύο πόδια και το κινούμε ( εικόνα δίπλα) δεξιά - αριστερά 20 έως 30 φορές. Το ίδιο επαναλαμβάνουμε και με το άλλο πόδι. Ασκηση στην καρέκλα: Κατά τη διάρκεια πού καθόμαστε στη καρέκλα και εφόσον ο ακρωτηριασμός είναι κάτω γόνατος , ανοιγοκλείνουμε την άρθρωση του γόνατος 40 έως 60 φορές ανά τακτά χρονικά διαστήματα (εικόνα 1 & 2). Το άνοιγμα του γόνατος γίνεται με πίεση και τη βοήθεια των χεριών έτσι ώστε να δημιουργούμε υπερέκταση στην άρθρωση. Προσοχή: Οι ασκήσεις ενεργητικές αλλά και οι υπό αντίσταση πρέπει να ξεκινήσουν αμέσως μετά το χειρουργείο. Ειδικά τις πρώτες ημέρες πρέπει απαραίτητα να εφαρμόζεις τις παρακάτω οδηγίες, όσο και εάν αυτό σου είναι δύσκολο. Να μην σταυρώνεις τα πόδια σου Να μην κάθεσαι πολύ ώρα με το κολόβωμα να κρέμεται. Να τοποθετείς το κολόβωμα όταν κάθεσαι επάνω σε μια άλλη καρέκλα Να γυρνάς μπρούμυτα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα Να σηκώνεσαι και να βαδίζεις ΜΟΝΟ με την βοήθεια βακτηριών ή περπατούρας (Π). Εάν έχεις ακολουθήσει αυτές τις οδηγίες τότε μάλλον σε 2-3 περίπου εβδομάδες μετά την αφαίρεση των ραμμάτων μπορείς πλέον να περπατάς με το νέο σου πόδι. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι σήμερα δεν κατασκευάζονται πλέον πόδια από ξύλο αλλά από υλικά που χρησιμοποιούνται στην αεροναυπηγική (MODULAR) και έτσι το αποτέλεσμα είναι όσο το δυνατόν άριστο τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά. Η θήκη σε μία πρόθεση modular είναι το Α & Ω στο τελικό αποτέλεσμα. Σήμερα υπάρχουν 5 κύρια είδη θήκης για κολοβώματα με παραλλαγές από τα οποία τα 2 πρώτα είναι πλέον τα ίσως ποιο συχνά συνταγογραφούμενα . Θήκη σιλικόνης (Umbrella) Θήκη ανοικτού πυθμένα ισχιακής φόρτισης. Θήκη αναρροφητική. Θήκη ολικής επαφής και ολικής φόρτισης. Θήκη ολικής επαφής χωρίς ολική φόρτιση. ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ. Αποφεύγουμε τις άσκοπες μετακινήσεις χωρίς πρόθεση. Προστατεύουμε το κολόβωμα από κινδύνους που μπορεί να προκαλέσουν μικροτραυματισμούς. Ο ήλιος είναι σύμμαχος. Τοποθετούμε το κολόβωμα καθημερινά μεταξύ 11.00 π.μ.-1.00 μ.μ. και 5.00 μ.μ. με 6.00 μ.μ. στον ήλιο. Κατά τη διάρκεια αποκατάστασης της τομής οι πλύσεις με διαλύματα τ. Betadine είναι απαραίτητες - ΠΡΟΣΟΧΗ τα διαλύματα αυτά είναι φαρμακευτικά προϊόντα και η χρήση όπως και η δοσολογία πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη του θεράποντος ιατρού. Αλατόνερο. Μετά από την αφαίρεση των ραμμάτων και εφόσον η τομή έχει �δέση� κάνουμε πλύσεις στο κολόβωμα με αλατόνερο (Δοσολ. 2 λίτρα νερό με 6 κουταλιές σούπας αλάτι). Στη περίπτωση που ο ακρωτηριασμός έχει προέλθει από ζαχαροδιαβήτη είναι απαραίτητο να έχουμε ισορροπήσει τις τιμές του ζαχάρου, γ' αυτό ακολουθούμε τη φαρμακευτική αγωγή αλλά και το πρόγραμμα διατροφής που μας έχει συστήσει ο ιατρός . Η αποκατάσταση του προβλήματος μας είναι δικαίωμα αλλά και υποχρέωση μας, το αποτέλεσμα εξαρτάτε αποκλειστικά και μόνο από την καλή συνεργασία που θα έχουμε με τον ειδικό Ορθοπεδικό τεχνικό . Μετά την τοποθέτηση της πρόθεσης ακολουθούμε το πρόγραμμα που θα μας συστήσει ο Ορθοπεδικός τεχνικός και που έχει διαμορφωθεί πάνω στις ιδιαιτερότητες του προβλήματος μας. Κατά τη διάρκεια αυτού του προγράμματος διατηρούμε συχνή επικοινωνία με το εργαστήριο. ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ. Οδηγίες πριν τη τοποθέτηση πρόθεσης. Η απώλεια ενός μέλους του σώματος όπως τα κάτω άκρα είναι ένα σημαντικό γεγονός. Είναι γεγονός και αυτό το τονίζουμε γιατί δεν αλλάζει. Δεν αλλάζει αλλά διορθώνεται. Διορθώνεται με τη βοήθεια του ιατρού σας και φυσικά του ειδικού ορθοπεδικού τεχνικού που θα παρέμβει και θα αποκαταστήσει το μέλος.
  
  Οδηγίες πριν τη τοποθέτηση πρόθεσης
  Αμέσως μετά την αφαίρεση των ραμμάτων τοποθετούμε ελαστικό επίδεσμο στο κολόβωμα με σκοπό την μύωση του όγκου του, από την συσσώρευση υγρών του οργανισμού στο σημείο αυτό. Ο τρόπος που εφαρμόζουμε τον Ελαστικό επίδεσμό διδάσκετε από τον Ορθοπεδικό τεχνικό. Ο επίδεσμος παραμένει στο κολόβωμα όλο το 24άωρο και αφαιρείται μόνο για καθαριότητα της περιοχής ή μετά από συνεννόηση. Ακόμη και ο τρόπος ανάπαυσης του κολοβώματος λειτουργεί καθοριστικά για τη περαιτέρω πορεία της αποκατάστασης, ορισμένες θέσεις ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ακόμα και εάν μας ανακουφίζουν. Είναι φυσικό το μυϊκό μας σύστημα μετά την περιπέτεια της υγείας μας να έχει ατονήσει. Η φυσιοθεραπεία κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης είναι απαραίτητη, γι’ αυτό το λόγω ακολουθούμε μία σειρά από ασκήσεις που θα βοηθήσουν σημαντικά στη συνέχεια για την τοποθέτηση της πρόθεσης. Άσκηση με τον περιπατητήρα (Π): Σημαντική άσκηση την οποία επαναλαμβάνουμε 4 φορές την ημέρα από 5 λεπτά τη φορά. Με τη βοήθεια του (Π) σηκωνόμαστε από το κάθισμα, το απομακρύνομαι και κατεβαίνουμε (κουκουβίζουμε) όσο ποιο χαμηλά μπορούμε και πάλι σηκωνόμαστε. Άσκηση στο κρεβάτι: Κατά τη διάρκεια της κατάκλισης ακολουθούμε μία σειρά από ασκήσεις που θα διατηρήσουν σε καλή κατάσταση τους προσαγωγούς μας. Σηκώνουμε το ένα από τα δύο πόδια και το κινούμε δεξιά - αριστερά 20 έως 30 φορές. Το ίδιο επαναλαμβάνουμε και με το άλλο πόδι. Άσκηση στην καρέκλα: Κατά τη διάρκεια πού καθόμαστε στη καρέκλα και εφόσον ο ακρωτηριασμός είναι κάτω γόνατος , ανοιγοκλείνουμε την άρθρωση του γόνατος 40 έως 60 φορές ανά τακτά χρονικά διαστήματα . Το άνοιγμα του γόνατος γίνεται με πίεση και τη βοήθεια των χεριών έτσι ώστε να δημιουργούμε υπερέκταση στην άρθρωση. Προσοχή: Οι ασκήσεις ενεργητικές αλλά και οι υπό αντίσταση πρέπει να ξεκινήσουν αμέσως μετά το χειρουργείο. Ειδικά τις πρώτες ημέρες πρέπει απαραίτητα να εφαρμόζεις τις παρακάτω οδηγίες, όσο και εάν αυτό σου είναι δύσκολο. Να μην σταυρώνεις τα πόδια σου Να μην κάθεσαι πολύ ώρα με το κολόβωμα να κρέμεται. Να τοποθετείς το κολόβωμα όταν κάθεσαι επάνω σε μια άλλη καρέκλα Να γυρνάς μπρούμυτα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα Να σηκώνεσαι και να βαδίζεις ΜΟΝΟ με την βοήθεια βακτηριών ή περπατούρας (Π). Εάν έχεις ακολουθήσει αυτές τις οδηγίες τότε μάλλον σε 2—3 περίπου εβδομάδες μετά την αφαίρεση των ραμμάτων μπορείς πλέον να περπατάς με το νέο σου πόδι. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι σήμερα δεν κατασκευάζονται πλέον πόδια από ξύλο αλλά από υλικά που χρησιμοποιούνται στην αεροναυπηγική (MODULAR) και έτσι το αποτέλεσμα είναι όσο το δυνατόν άριστο τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά. Η θήκη σε μία πρόθεση modular είναι το Α & Ω στο τελικό αποτέλεσμα. Σήμερα υπάρχουν 5 κύρια είδη θήκης για κολοβώματα με παραλλαγές από τα οποία τα 2 πρώτα είναι πλέον τα ίσως ποιο συχνά συνταγογραφούμενα . Θήκη σιλικόνης (Umbrella) Θήκη ανοικτού πυθμένα – ισχιακής φόρτισης. Θήκη αναρροφητική. Θήκη ολικής επαφής και ολικής φόρτισης. Θήκη ολικής επαφής χωρίς ολική φόρτιση. ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ. Αποφεύγουμε τις άσκοπες μετακινήσεις χωρίς πρόθεση. Προστατεύουμε το κολόβωμα από κινδύνους που μπορεί να προκαλέσουν μικροτραυματισμούς. Ο ήλιος είναι σύμμαχος. Τοποθετούμε το κολόβωμα καθημερινά μεταξύ 11.00 π.μ.—1.00 μ.μ. και 5.00 μ.μ. με 6.00 μ.μ. στον ήλιο. Κατά τη διάρκεια αποκατάστασης της τομής οι πλύσεις με διαλύματα τ. Betadine είναι απαραίτητες - ΠΡΟΣΟΧΗ τα διαλύματα αυτά είναι φαρμακευτικά προϊόντα και η χρήση όπως και η δοσολογία πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη του θεράποντος ιατρού. Αλατόνερο. Μετά από την αφαίρεση των ραμμάτων και εφόσον η τομή έχει ’δέση’ κάνουμε πλύσεις στο κολόβωμα με αλατόνερο (Δοσολ. 2 λίτρα νερό με 6 κουταλιές σούπας αλάτι). Στη περίπτωση που ο ακρωτηριασμός έχει προέλθει από ζαχαροδιαβήτη είναι απαραίτητο να έχουμε ισορροπήσει τις τιμές του ζαχάρου, γι’ αυτό ακολουθούμε τη φαρμακευτική αγωγή αλλά και το πρόγραμμα διατροφής που μας έχει συστήσει ο ιατρός . Η αποκατάσταση του προβλήματος μας είναι δικαίωμα αλλά και υποχρέωση μας, το αποτέλεσμα εξαρτάτε αποκλειστικά και μόνο από την καλή συνεργασία που θα έχουμε με τον ειδικό Ορθοπεδικό τεχνικό . Μετά την τοποθέτηση της πρόθεσης ακολουθούμε το πρόγραμμα που θα μας συστήσει ο Ορθοπεδικός τεχνικός και που έχει διαμορφωθεί πάνω στις ιδιαιτερότητες του προβλήματος μας. Κατά τη διάρκεια αυτού του προγράμματος διατηρούμε συχνή επικοινωνία με το εργαστήριο. ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ.
  
  ΠΟΝΟΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑ
  Ειναι ο πόνος που όλοι οι ασθενείς, που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό, τον νιώθουν στο ακρωτηριασθέν μέλος. Είτε στο κολόβωμα, είτε στο μέλος που λείπει. Μπορεί να είναι πόνος ή υπαισθησία δηλαδή αίσθηση καψίματος, ζέστης, ψύχους, γαργαλητού, ηλεκτρισμού κλπ. Η διαφορά του είναι στη διάρκεια του χρονικά μετά το χειρουργείο και στη χροιά του πόνου. Συνήθως υποχωρεί μέσα στο πρώτο δίμηνο εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων. Οφείλεται σε λανθασμένα μηνύματα που στέλνουν οι απολήξεις των κομμένων νεύρων απο το κολόβωμα στον εγκέφαλο μέσω των αισθητικών ινών. Σε σπάνιες περιπτώσεις η αιτία είναι η δημιουργία ενός νευρινώματος σε κάποιο απο τα νεύρα που υποχωρεί με την απολίνωσή του (απολίνωση = δέσιμο με ράμμα επάνω από το σημείο διατομής). Τις περισσότερες φορές στον επίμονο πόνο φάντασμα δεν έχει βραθεί η πραγματική αιτία. Εχουν όμως ενοχοποιηθεί διαφοροι παράγοντες για την δημιουργία του. ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ • Η εμπειρία πολλαπλών πόνων στο μέλος πριν από την εγχείρηση • Αλλαγές των κλιματολογικών συνθηκών • Στρές και ψυχολογικές πιέσεις με μείωση του ορίου του πόνου • Κακή κυκλοφορία του αίματος στο κολόβωμα • Αδράνεια και έντονη μυϊκή ατροφία του ασθενούς • Λήψη παυσίπονων σε συνεχή βάση • Κακή χειρουργική τεχνική ακρωτηριασμού Συνεχόμενες επαναλαμβανόμενες ιώσεις
  
  ΑΣΚΗΣΕΙΣ
  Το καλύτερο τεχνητό μέλος που μπορεί να κατασκευαστεί, δεν μπορεί, τουλάχιστον μέχρι σήμερα να αποκαταστήσει όλη την μυϊκή προσπάθεια που χρειάζεται να βαδίσει ο ασθενής. Με λίγα λόγια το τεχνητό μέλος δεν βαδίζει μόνο του. Χρειάζεται την μυϊκή υποστήριξη των εναπομείναντων μυών του κολοβώματος, αλλά και των μυών του υγειούς μέλους και του υπόλοιπου σώματος. Η μυϊκή ατροφία που επέρχεται μετά το χειρουργείο είναι ραγδαία και πολύ δύσκολα αναστρέψιμη.
  Εχει υπολογιστεί ότι η μυϊκή μάζα που χάνεται είναι σχεδόν 5 % την ημέρα και χρειάζεται σχεδόν πενταπλάσιος χρόνος για να αποκατασταθεί. Ετσι ο ασθενής, που παραμένει στο κρεββάτι μετά το χειρουργείο για 2 εβδομάδες χωρίς να κινηθεί , θα χρειασθεί πολλούς μήνες για να επανακτήσει την απωλεσθείσα μυϊκή μάζα Ασκήσεις ενεργητικές αλλά και υπό αντίσταση πρέπει να ξεκινήσουν αμέσως μετά το χειρουργείο. Οι ασκήσεις θα πρέπει να επαναλαμβάνονται καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας και να αφορούν όλο το μυϊκό σύστημα και όχι μόνο τους εναπομείναντες μύες, γύρω από το κολόβωμα. Ισχυροί μύες σημαίνει γρήγορη αποκατάσταση και μείωση στο ελάχιστο της χωλότητας μετά την εφαρμογή μέλους
  
  ΕΠΙΔΕΣΕΙΣ
  Οι ελαστικές επιδέσεις είναι πολύ καθοριστικές στην μείωση του μετεγχειρητικού οιδήματος του κολοβώματος, που είναι υπεύθυνο για την καθυστέρηση της επούλωσης αλλά και της μελλοντικής εφαρμογής τεχνητού μέλους. Θα πρέπει ο ιατρός ή ο υπεύθυνος φυσικοθεραπευτής να εφαρμόσει στο κολόβωμα , απο τις πρώτες ημέρες, πιεστικές επιδέσεις με ελαστικούς επιδέσμους διπλής ελαστικότητας, τυλίγοντάς το με ένα ειδικό τρόπο, που θα πρέπει να δείξει στον ασθενή. Οι επιδέσεις θα πρέπει να εναλλάσονται πολλές φορές στην διάρκεια της ημέρας με διαλείμματα χωρίς επίδεσμο, κατά τα οποία, ο ασθενής θα κάνει με τα δύο του χέρια ελαφρές μαλάξεις. Οι επιδέσεις θα διαρκέσουν καθ’ όλη την διάρκεια που δεν του έχει εφαρμοσθεί τεχνητό μέλος αλλά και αργότερα όταν για κάποιο λόγο δεν θα το φοράει για διάστημα μεγαλύτερο από 2 ημέρες.
  
  ΘΕΣΕΙΣ
  (Λάθος) Η θέση που αναπαύεται το κολόβωμα τις πρώτες μετεγειρητικές ημέρες είναι καθοριστική για την μετέπειτα πορεία της αποκατάστασης. Θέσεις όπως αυτές που φαίνονται στις εικόνες δεξιά θα πρέπει να αποφεύγονται όσο και να είναι ανακουφιστικές για το κολόβωμα. Ο λόγος είναι ότι η άρθρωση αμέσως επάνω από τον ακρωτηριασμό, δηλάδή το γόνατο στους κνημιαίους ακρωτηριασμούς ή το ισχίο στους μηριαίους, έχει την τάση πολύ γρήγορα να δημιουργεί σύγκαμψη. Δηλαδή η άρθρωση να αγκυλώνεται σε μια αφύσικη θέση, λόγω της επακόλουθης συρρίκνωσης των μαλακών ιστών ( σύνδεσμοι και μύες). Αυτό βέβαια θα οδηγήσει σε μια πολύ δύσκολη και πολλές φορές αποτυχημένη αποκατάσταση. Πρέπει ο ασθενής να εφαρμόζει τις παρακάτω οδηγίες, όσο και αυτό ειδικά τις πρώτες ημέρες να μην το αποδέχεται, διότι προσθέτει επιπλέον πόνο. 1 Να μην τοποθετεί μαξιλάρια κάτω απο το κολόβωμα ή ανάμεσα στα πόδια του 2 Να μην σταυρώνει τα πόδια του 3 Να μην κάθεται πολύ ώρα με το κολόβωμα να κρέμεται. 4 Να τοποθετεί το κολόβωμα όταν κάθεται επάνω σε μια άλλη καρέκλα 5 Να γυρνάει μπρούμυτα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα 6 Να σηκώνεται και να βαδίζει με την βοήθεια βακτηριών ή περπατούρας
  
  (Σωστό)
• Rick HANSEN: "O 'Ανθρωπος σε κίνηση"
  
  
  Δημοσιεύτηκε από τον/την agkou την Δευ, 06/02/2006 - 12:16. O "'Ανθρωπος σε κίνηση" (σ.σ."Man in Motion"), πήγε την αναπηρία του βόλτα, το γύρο του κόσμου σε 2 χρόνια. Κυριολεκτικά!... Ξεκίνησε από τον Καναδά, γύρισε 34 χώρες, σε διάστημα δύο χρόνων, διένυσε 40.000 χιλιόμετρα με το αναπηρικό αμαξίδιό του, για να μαζέψει χρήματα για την έρευνα για τις κακώσεις νωτιαίου μυελόυ. Στη μνήμη του φίλου του Terry Fox. Αθλητής, με πολλά υποσχέμενο ταλέντο, το 1973, σε ηλικία 15 ετών ενεπλάκει σε τροχαίο με αντίπαλο μία νταλίκα. Το ατύχημα του κόστισε τα δύο πόδια του και μία νέα ζωή, που ξαφνικά παρολίγο να γίνει εφιάλτης. Επέστρεψε μερικούς μήνες αργότερα, στα γήπεδα του μπάσκετ, αυτή τη φορά με τέσσερις ρόδες αντί δύο πόδια. Με την ομάδα Vancouver Cable Cars κέρδισε πέντε εθνικά πρωταθλήματα μέσα σε έξι χρόνια. Κέρδισε 19 μαραθώνιες διαδρομές διεθνούς κλάσης. Κατά καιρούς έσπασε εθνικά και παγκόσμια ρεκόρ σε κούρσε με αμαξίδιο σε αγωνίσματα στίβου. Την άνοιξη του 1985, ξεκίνησε με αναπηρικό αμαξίδιο, να καλύψει μία απόσταση ... ίση με την περιφέρεια της γης! Την άνοιξη του 1987, ολοκλήρωνε το στόχο του και άφηνε τον κόσμο να θαυμάζει με δέος! Το "Τουρνέ του Ανθρώπου σε Κίνηση", ολοκληρώθηκε καλύπτοντας 40.000 χλμ. ή 25.000 μίλια με αναπηρικό αμαξίδιο ανά τον κόσμο! Οι στόχοι του διάνα και οι δυο: Έμαθε στον κόσμο τι θα πει αναπηρία και συγκέντρωσε είκοσι έξι εκατομύρια δολλάρια για την αντιμετώπιση των κακώσεων του νωτιαίου μυελού! Το 1984 συμμετείχε στην - για πρώτη φορά τότε εισηχθείσα - κούρσα με αναπηρικό αμαξίδιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1984. Κέρδισε ένα μοναδικό ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο. Ανακυρήχτηκε, μεταξύ άλλων, Εθνικός Αθλητής με Αναπηρία το 1979, 1980 και το 1982 στον Καναδά. Το 1987, πήγε λίγο παρά πέρα, μπήκε στο βιβλίο Sports Halls of Fame, το βιβλίο με τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών! Στη μνήμη του Terry Fox, ο "'Ανθρωπος σε Κίνηση" αφιέρωσε το Μαραθώνιο του. Ο Terry Fox έχασε στην πάλη του με τον καρκίνο το δεξί πόδι του, όταν ακόμη ήταν έφηβος. Με το πάθος του νέου που έχει όλη τη ζωή μπροστά του, υπό το βάρος της χημειοθεραπείας, και στηριζόμενος σε ένα τεχνητό μέλος, βάλθηκε να κάνει το γύρο του Καναδά για να συγκεντρώσει χρήματα για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Στο "Μαραθώνιο της Ελπίδας", ο Terry Fox, έτρεχε 28-30 μίλια την ημέρα. Στα μέσα της διαδρομής, για το γύρο της πατρίδας του, ο καρκίνος απλώσε τη σκιά του στα πνευμόνια του ανθρώπου, που μερικούς μήνες αργότερα πεθαίνοντας βάπτιζε με το όνομά του ένα μεγάλο φιλανθρωπικό Ίδρυμα στον Καναδά, σφήνωνε μία μοναδική ιδέα για το "Τουρνέ του Ανθρώπου σε Κίνηση" στο μυαλό και πλημύριζε την ψυχή του Rick Hansen σθένος και αντοχή να κάνει το ακατόρθωτο! Σήμερα, ως πρόεδρος Ιδρύματος που φέρει το όνομά του (Rick Hansen Man In Motion Foundation), ο Terry Hansen προωθεί την έρευνα για τις κακώσεις νωτιαίου μυελού. Παντρεμένος με τη φυσιοθεραπεύτρια, που κάποτε τον μάθαινε να ζει με την αναπηρία του, πατέρας τριών κοριτσιών, έχει σήμερα περισσότερα χόμπυ από το μέσο άνθρωπο: ψάρεμα, τέννις, σκι και καγιάκ. Για την ιστορία... Η κούρσα, που πήρε μέρος ο Rick Hansen το 1984 στο Λος Άντζελες, ως ένας από τους οκτώ αθλητές με αναπηρία, που αγωνίστηκαν για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, διατηρείται για άντρες και γυναίκες - τιμής ένεκεν των Παραολυμπιακών αθλητών - έως και σήμερα. Λαμβάνει χώρα, παραδοσιακά, την ημέρα, που διεξάγεται το μεγαλύτερης τηλεθέασης άθλημα των Ολυμπιακών Αγώνων, τα 100 μέτρα στίβου ανδρών! Μετά το θάνατο το Terry FOX, οργανώθηκε στη γενέτειρά του μία κούρσα από ανθρώπους με και χωρίς αναπηρία στη μνήμη του με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την έρευνα κατά του καρκίνου. Δείτε την ανταπόκριση του αμερικανικού καναλιού CBC για το γεγονός σε αυτή τη διεύθυνση (θα χρειαστείτε Windows Media Player ή Real Player).
• Βιονικό βοήθημα
  
  
  Ενα τεχνητό πόδι που ελέγχεται από κομπιούτερ απέκτησε τώρα και γόνατο ικανό να αλλάζει την πίεση στο έδαφος, ανάλογα με τις δυσκολίες που συναντά, ακριβώς όπως και ένα αληθινό. Τα πράγματα έχουν προχωρήσει τόσο ώστε ο άνθρωπος που το χρησιμοποιεί απλώς χτυπάει κάποιες φορές με τα δάχτυλά του στην επιφάνεια του τεχνητού μέλους και ο μικροεπεξεργαστής αυτοπρογραμματίζεται ανάλογα. Ενα είδος αμορτισέρ, δηλαδή ένας μηχανισμός απόσβεσης των κραδασμών με τη βοήθεια υγρού, υπάρχει ενσωματωμένο στο τεχνητό γόνατο. Ενας αισθητήρας πιέσεως αγρυπνεί και, αν χρειάζεται λιγότερη αντίσταση καθώς θα ανοιγοκλείνει, δίδεται σήμα και εισρέει περισσότερο υγρό. Αυτό μπορεί να γίνεται με μεγάλη συχνότητα έτσι ώστε και η εναλλαγή της πίεσης στο ανεβοκατέβασμα μιας σκάλας να ακολουθεί άνετα τον ρυθμό με τον οποίο ανοίγει και κλείνει το τεχνητό μέλος. Ενας αθλητής μπορεί να κάνει ποδήλατο, να τρέξει, με πατίνια ή χωρίς αυτά, με το ίδιο «πόδι». Κοστίζει 55.000 δολάρια και το κατασκευάζει η Otto Bock Health Care στη Μινεάπολη.
• «Βιονικό» τεχνητό χέρι ελέγχεται με τη σκέψη
  
  
  Ο 59χρονος Τζέσι Σάλιβαν έχει δύο τεχνητά χέρια, όμως μπορεί να ανεβαίνει πτυσσόμενες σκάλες, να βάφει τοίχους με το ρολό, ακόμα και να αγκαλιάζει τα εγγόνια του. Είναι ο πρώτος λήπτης ενός «βιονικού» τεχνητού μέλους που συνδέεται με τα νεύρα και ελέγχεται με τη σκέψη. Ο Σάλιβαν, ο πρώτος από δύο ασθενείς στους οποίους δοκιμάζεται η νέα τεχνολογία, μπορεί να διατάζει νοερά το τεχνητό μέλος να περιστρέφεται στον ώμο, τον αγκώνα και τον καρπό και να ανοιγοκλείνει την παλάμη, σε ορισμένες περιπτώσεις ταυτόχρονα. Συνολικά το βιονικό χέρι μπορεί να εκτελεί τέσσερις από τις 22 διακριτές κινήσεις του ανθρώπινου άνω άκρου. «Τέσσερις είναι τέλεια» σχολιάζει ο 59χρονος πρώην εργάτης, που έχασε τα χέρια του σε βιομηχανικό ατύχημα πριν δύο χρόνια. Το δεξί του χέρι είναι ένα παλαιότερο μοντέλο τεχνητού μέλους, το αριστερό είναι βιονικό. Το χέρι αναπτύχθηκε από τον Δρ Τοντ Κούικεν, διευθυντή Νευρομηχανικής στο Ινστιτούτο Αποκατάστασης του Σικάγο, ένα από τα 35 αμερικανικά ερευνητικά κέντρα που μετέχουν σε σχετικό πρόγραμμα των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας και της Υπηρεσίας Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Αμυνας (DARPA) του Πενταγώνου. Ο Σάλιβαν χρειάστηκε να υποβληθεί σε ειδική χειρουργική επέμβαση ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί το μέλος. Οι χειρουργοί πήραν το άκρο του νεύρου που κανονικά διέρχεται από τον αγκώνα και το συνέδεσαν στον θωρακικό μυ. Έτσι όταν ο ασθενής δίνει εντολή να κινηθεί το χέρι του, αντ΄αυτού συσπάται ο μυς του στήθους. Όταν μάλιστα τον αγγίζουν στο στήθος, νιώθει ότι το ερέθισμα προέρχεται από το ανύπαρκτο χέρι. Ηλεκτρόδια καταγράφουν την ηλεκτρική δραστηριότητα στους μύες του στήθους και διαβιβάζει τα σήματα στον υπολογιστή του τεχνητού χεριού. Το σύστημα αναγνωρίζει έτσι ποια κίνηση σκόπευε να εκτελέσει ο ασθενής και την αναπαράγει με ακρίβεια. Ο Σάλιβαν, τόσο ενθουσιασμένος με το βιονικό χέρι ώστε το έχει σπάσει αρκετές φορές σε απαιτητικές εργασίες, εξηγεί ότι το να ελέγχει τις κινήσεις του έχει γίνει πλέον αυτόματη διαδικασία. «Όταν χρησιμοποιώ το νέο πρόσθετο χέρι απλώς κάνω πράγματα. Δεν χρειάζεται να το σκέφτομαι» δηλώνει. Πηγή: in.gr
• Βρέθηκε σε μούμια!
  
  
  Ένα τεχνητό μεγάλο δάχτυλο ποδιού, που βρέθηκε σε μούμια και εκτίθεται στο Μουσείο του Καΐρου, είναι πιθανότατα το αρχαιότερο γνωστό προσθετικό μέλος, εκτιμούν Βρετανοί ερευνητές. Το δάχτυλο, κατασκευασμένο από ξύλο και δέρμα, χρονολογείται στο 1000 με 700 π.χ . Αν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ καταφέρουν να αποδείξουν ότι το αντικείμενο είχε χρησιμοποιηθεί από κάποιον που έχασε το πραγματικό του δάχτυλο, αυτό θα σήμαινε ότι τα προσθετικά μέλη άρχισαν να χρησιμοποιούνται 700 χρόνια νωρίτερα απ' ότι νόμιζαν οι επιστήμονες, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Το αρχαιότερο τεχνητό μέλος είναι ένα ορειχάλκινο ρωμαϊκό πόδι του 300 π.χ το οποίο εκτίθετο στο Βασιλικό Κολέγιο Χειρουργών στο Λονδίνο αλλά καταστράφηκε κατά το βομβαρδισμό της πόλης από τους Γερμανούς στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ερευνητές του Μάντσεστερ εξετάζουν τώρα τόσο το αιγυπτιακό δάχτυλο όσο και ένα ακόμα μεγάλο δάχτυλο ποδιού, το οποίο εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο. Το δεύτερο αυτό δάχτυλο φαίνεται ότι είχε χρησιμοποιηθεί για καθαρά αισθητικούς σκοπούς και μάλλον δεν μπορεί να θεωρηθεί τεχνητό μέλος. Το αιγυπτιακό δάχτυλο, αντίθετα, ήταν εύκαμπτο και πιθανότατα λειτουργικό. Φέρει, μάλιστα, ίχνη φθοράς από τη χρήση και ήταν συνδεδεμένο με ένα «καλά επουλωμένο» σημείο ακρωτηριασμού. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, το προσθετικό μέλος ανήκει σε γυναίκα ηλικίας 50 έως 60 χρόνων. Οι ίδιοι εκτιμούν ότι η γυναίκα είχε χάσει το δάχτυλό της -τα υπόλοιπα μέλη της οποίας δεν εντοπίστηκαν- εξαιτίας περιπλοκών που προήλθαν από διαβήτη. Το τεχνητό μέλος χρονολογείται από το 1069 έως 664 το π.Χ.. Ο προσδιορισμός της ηλικίας του βασίστηκε στα χειροποίητα αντικείμενα που βρέθηκαν μέσα στην αίθουσα ενταφιασμού της μούμιας. Το αιγυπτιακό δάχτυλο ήταν εύκαμπτο και πιθανότατα λειτουργικό. Μάλιστα, φέρει ίχνη φθοράς από τη χρήση και ήταν συνδεδεμένο με ένα «καλά επουλωμένο» σημείο ακρωτηριασμού.
• ΕΙΣΑΓΩΓΗ
  
  
  ΕΙΣΑΓΩΓΗ Σίγουρα μια από τις χειρότερες στιγμές ενός χειρουργού είναι η στιγμή, που είναι αναγκασμένος να ακρωτηριάσει το μέλος ενός ασθενούς του για να τον διατηρήσει στην ζωή. Δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες για την χειρουργική τεχνική που θα εφαρμοσθεί, θα υπάρξει η δυνατότητα στο μέλλον να αναφερθούμε εκτενώς. Αυτό που θα τονισθεί εδώ είναι μόνο ότι το ύψος του ακρωτηριασμού και κατά συνέπεια το μήκος του κολοβώματος, είναι αποφασιστικής σημασίας για την εφαρμογή τεχνητού μέλους. ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ Διεγχειρητικές Σε πολλά κέντρα του εξωτερικού οι χειρουργοί προχωρούν στην άμεση αποκατάσταση του ασθενούς με την διεγχειρητική εφαρμογή προσωρινού τεχνητού μέλους. Η τοποθέτηση γίνεται με την συνεργασία του χειρουργού και του προθετικού, προσαρμοζοντας την επάνω σε γύψινο επίδεσμο, που καλύπτει, τους επιδέσμους και τις παροχετεύσεις. Ο ασθενής ξυπνάει έχοντας μία πρόθεση στην θέση του ακρωτηριασμένου του μέλους και αμέσως από την δεύτερη ημέρα σηκώνεται και βαδίζει με μερική φόρτιση. Οι γύψινοι επίδεσμοι αλλάζονται κάθε εβδομάδα ώστε να πιέζουν περισσότερο το κολόβωμα μειώνοντας το οίδημα. Άμεσα μετεγχειρητικές Σε άλλα κέντρα και είναι τα περισσότερα, λόγω φόβου επιμόλυνσης αλλά και για να επισκοπούν το τραύμα χρησιμοποιούν έναν άλλο τρόπο για να περιορίσουν το οίδημα, που είναι ιδιαίτερα μεγάλο και που ευθύνεται για την καθυστερημένη αποκατάσταση του ασθενούς. Τρία είναι τα βασικά σημεία αυτής της τεχνικής προετοιμασίας : 1. Οι ελαστικές επιδέσεις του κολοβώματος που θα πρέπει να εναλλάσσονται 4 - 5 φορές την ημέρα είναι υπεύθυνες για την δραματική μείωση του μετεγχειρητικού οιδήματος. 2. Οι θέσεις που θα πρέπει να προσλαμβάνει ο ασθενής όταν κάθεται ή όταν ξαπλώνει. Αντικείμενο αυτών των oδηγιών είναι να περιορισθεί η σύγκαμψη. 3. Οι από την πρώτη κιόλας ημέρα ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών που θα στηρίζουν τον ασθενή και θα κινούν το τεχνητό μέλος Εφαρμόζοντάς τα παραπάνω, με επιμέλεια, την τρίτη εβδομάδα θα έχουμε ένα κολόβωμα χωρίς ιδιαίτερο οίδημα, χωρίς σύγκαμψη και με ισχυρούς μύες, έτοιμο να υποδεχθεί την προσωρινή πρόθεση. Ταυτόχρονα ο ασθενής εκπαιδεύεται στην βάδιση με βακτηρίες ή περιπατητήρα εάν είναι ηλικιωμένος και με αστάθεια, χωρίς φόρτιση. Σ’ αυτό το σημείο και εφ’ όσον ο ασθενής έχει εκπαιδευτεί στη χρήση βάδισης χωρίς φόρτιση γίνεται η εφαρμογή της προσωρινής πρόθεσης. Αυτή μπορεί να είναι των εξής τύπων: 1 - Προσαρμοζόμενη Η συγκεκριμένη πρόθεση όπως φαίνεται στη εικόνα αποτελείται απο τα εξής στοιχεία: Ι. Μία σκληρή εξωτερική θήκη ΙΙ. Μια εσωτερική θήκη που έχει την δυνατότητα να φουσκώνει και να αγκαλιάζει το κολόβωμα και, ΙΙΙ. Τα ανάλογα modular ανταλλακτικά δηλαδή κνημιαίο στέλεχος, πέλμα κ.λ.π. Τα θετικά σε αυτή την πρόθεση είναι ότι είναι άμεσα προσαρμοζόμενη ακόμη και εάν είναι επώδυνο το κολόβωμα και ο τρόπος προσαρμογής της είναι πολύ εύκολος. Στα αρνητικά έχουμε τον μεγάλο όγκο, την κατάργηση της άρθρωσης του γόνατος και το υψηλό κόστος της , που συνήθως δεν καλύπτεται από τα διάφορα ταμεία. 2 - Προκατασκευασμένη Η προκατασκευασμένη πρόθεση αποτελείται από τμήματα ρυθμιζόμενα που εφαρμόζονται επάνω στον ασθενή. Συγκεκριμένα για τα μηριαία, τoποθετείται ένα πλαίσιο ρυθμιζόμενο που ενώνει τα modular τμήματα της πρόθεσης με ένα δακτύλιο από σκληρό πλαστικό, που αποτελεί την βάση μιας θήκης ισχιακής στήριξης. Μέσα στο δακτύλιο εισέρχεται μια θήκη απο θερμοσυστελλόμενο πλαστικό, το οποίο έρχεται σε πλήρη επαφή στο κολόβωμα. Μετά προστίθεται μια βαλβίδα κενού αέρος, ώστε τελικά να λειτουργήσει η πρόθεση σαν μια πρόθεση μικτού τύπου, Ισχιακής φόρτισης και πλήρους επαφής με βεντούζα. Για τα κνημιαία εφαρμόζεται επι του κολοβώματος ένα θερμοσυστελλόμενο υλικό, που στηρίζεται στους κνημιαίους κονδύλους και λαμβάνει το σχήμα του κολοβώματος. Στο κάτω μέρος τοποθετούνται τα ανταλλακτικά modular και η πρόθεση είναι έτοιμη για φόρτιση. Στα θετικά περιλαμβάνεται η εύκολη σε λίγα λεπτά προσαρμογή και η άμεση αποκατάσταση. Μοναδικό αρνητικό στοιχείο το υψηλό κόστος εφ΄ όσον τα ταμεία δεν αναγνωρίζουν την δαπάνη αυτή. 3 - Εκμαγείου Εφ’ όσον το κολόβωμα είναι σε καλή κατάσταση και σχετικά ανώδυνο λαμβάνεται εκμαγείο, μέσω του οποίου κατασκευάζεται μια θήκη είτε από θερμοπλαστικό υλικό είτε από ρητίνες, στην οποία εν συνεχεία μοντάρονται τα υπόλοιπα modular ανταλλακτικά. Η εφαρμογή της μπορεί να γίνει στο Νοσοκομείο, στην οικία του ασθενούς ή στο oργανωμένο κέντρο αποκατάστασης και εφαρμογής τεχνητών μελών Αποκατάσταση Η εκμάθηση χρήσης του τεχνητού μέλους είναι το ίδιο ή και περισσότερο σημαντική απο το ίδιο το τεχνητό μέλος. Είναι σαν να σου παραδίδεται ένα καινούργιο αυτοκίνητο και να μην έχεις δίπλωμα οδήγησης. Κάτι όμως που στην Ελλάδα θεωρείται ήσσονος σημασίας. Αμέσως μετά την εφαρμογή ο ασθενής πρέπει να εκπαιδευθεί αρχικά στην ισορροπία και στον έλεγχο της πρόθεσης αλλά και των μυϊκών ομάδων που θα χρησιμοποιεί πλέον για να βαδίσει. Μετά, θα ξεκινήσει βάδιση σε δίζυγο ελεγχόμενη, ύστερα βάδιση με βακτηρίες, ή με μπαστούνι, βάδιση ελεύθερη χωρίς υποστήριξη μέχρι ανεβοκατέβασμα σκάλας και κεκλιμένο επίπεδο. Επίλογος Η εκλογή των επιμέρους τμημάτων μιας πρόθεσης όπως π.χ. η άρθρωση γόνατος, πρέπει να αποφασίζεται στο τέλος των μαθημάτων αποκατάστασης με την προσωρινή πρόθεση. Ο λόγος είναι ότι σε αυτό το διάστημα δοκιμάζονται διάφοροι τύποι αρθρώσεων μέχρις ότου εκλεγεί η καταλληλότερη για τον ασθενή, η οποία θα πρέπει να εναρμονίζεται όχι μόνο με τα βασικά στοιχεία, που είναι το βάρος και η ηλικία του, αλλά και με άλλα ουσιαστικά στοιχεία, όπως η ενεργητικότητά του, η αίσθηση καλής ισορροπίας, αλλά και στοιχεία όπως η ύπαρξη περιβάλλοντος που θα τον βοηθήσει, ο χώρος που κινείται καθημερινά και οι προσωπικές του ανάγκες και επιθυμίες για συμμετοχή στις καθημερινές δραστηριότητες ενός φυσιολογικού ατόμου. Η ολοκλήρωση της παρακολούθησης του ασθενούς γίνεται μετά ένα εξάμηνο περίπου, όταν συνήθως το κολόβωμα έχει προσλάβει τις τελικές διαστάσεις του. Βέβαια το κολόβωμα δεν είναι ένα ξένο σώμα οπότε και υπόκειται στις διάφορες μορφολογικές διακυμάνσεις όπως το υπόλοιπο σώμα, αλλά σε μικρότερη ένταση, εφ ’όσον ο ασθενής εφαρμόζει καθημερινά την πρόθεση. Γι’ αυτό και σε περιπτώσεις που για διάφορους λόγους ο ασθενής παραμένει κλινήρης για διάστημα μεγαλύτερο από 2 ημέρες πρέπει να εφαρμόζει τις γνωστές ελαστικές επιδέσεις μέχρι να σηκωθεί. Τελευταία θα πρέπει να τονιστεί ότι γρήγορη αποκατάσταση σημαίνει και γρήγορη επάνοδος του ασθενούς στην κοινωνική ζωή και μείωση στο ελάχιστο των ψυχολογικών προβλημάτων, που μοιραία θα τον ακολουθούν σε ανάλογη έκταση σε όλη του τη ζωή.
• Επαναστατική τεχνική στην εμφύτευση τεχνητών μελών
  
  
  Βρετανοί επιστήμονες δημιούργησαν την κατάλληλη τεχνολογική υποδομή που δίνει τη δυνατότητα στα τεχνητά μέλη να προσκολληθούν απευθείας στον ανθρώπινο σκελετό, σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου Journal of Anatomy. Η καινοτομία των ερευνητών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου επιτρέπει στο πρόσθετο μέλος να προσκολληθεί στο δέρμα χωρίς τον κίνδυνο λοιμώξεων. Τα πρώτα κλινικά αποτελέσματα δημιουργούν βάσιμες ελπίδες. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η νέα τεχνική που ανέπτυξαν θα βοηθήσουν άτομα που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό συνέπεια ατυχήματος. Επίσης ανοίγει ο δρόμος για τα βιονικά άκρα τα οποία ελέγχονται από κεντρικό νευρικό σύστημα. Η τεχνική, που ονομάζεται Ενδοστική Διαδερμική Πρόσθεση Ακρωτηριασμού, την εδραίωση μιας ράβδου τιτανίου απευθείας στο οστό. Το μεταλλικό εμφύτευμα διαπερνά το δέρμα και το τεχνητό μέλος μπορεί να προσκολληθεί απευθείας στον σκελετό. Σήμερα, τα τεχνητά μέλη προσκολλώνται στο εναπομένον τμήμα του άκρου που έχει υποστεί ακρωτηριασμό. Ο κίνδυνος λοιμώξεων, που προκαλούνται από βακτήρια που περνάνε διαμέσου του εξωτερικού άκρου μέσα στη ράβδο και τελικά στο οστό, αποφεύγεται διότι ο ιστός του δέρματος δημιουργεί πλέγμα πέριξ της ράβδου για τον σχηματισμό αεροστεγούς σφραγίσματος. Για να βρουν τρόπο προσκόλλησης ζώντος ιστού απευθείας στο μέταλλο, οι ερευνητές του Κέντρου Βιοϊατρικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, υπό τον Δρ Γκόρντον Μπλουν και την Δρ Κάθριν Πεντεγκρας μελέτησαν τον τρόπου που τα κέρατα των ελαφιών αναπτύσσονται χωρίς να προκαλούν λοιμώξεις. Ο Δρ Πολ Ουνγουιν διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας ιατρικών μηχανημάτων Stanmore Implants Worldwide που συνεργάστηκε με την επιστημονική ομάδα εξηγεί ότι «η κινητικότητα του ιστού είναι μείζον παράγοντας. Δεν θέλουμε ο ιστός να αποκοπεί από το τμήμα του μετάλλου, επομένως χρειαζόμαστε μια δομή κάτω από το δέρμα που θα επιτρέπει στον δερματικό ιστό να προσκολληθεί στο μέταλλο. Αυτό που παρατηρήσαμε μελετώντας τα κέρατα ελαφιών είναι έχει να κάνει περισσότερο με τη δομή και το σχήμα του οστού και την πορώδη υφή του οστού. Ο ιστός προσκολλάται με μακρο-ίνες, δηλαδή όπως οι άγκυρες που προσκολλώνται απευθείας στον βυθό». Οι πρώιμες κλινικές δοκιμές που έγιναν στο Νοσοκομείο «Όρος Βερμόν» του Μιντλεσεξ σε μικρή ομάδα ασθενών που είχαν χάσει δάχτυλα ή αντίχειρες είναι ενθαρρυντικές. Το επόμενο στάδιο είναι η διενέργεια κλινικής δοκιμής στην αντικατάσταση άνω και κάτω άκρων.
• Και τώρα, τα βιονικά τεχνητά μέλη
  
  
  Βρετανοί επιστήμονες κατόρθωσαν να δημιουργήσουν τεχνητά άκρα, τα οποία στηρίζονται απ’ ευθείας στον ανθρώπινο σκελετό – ένα επίτευγμα που ανοίγει τον δρόμο για την δημιουργία βιονικών άκρων τα οποία θα ελέγχονται από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Αν όλα πάνε καλά, μέσα σε πέντε χρόνια θα αρχίσει η ευρεία διάθεση των νέων τεχνητών μελών. Τα μέλη επινοήθηκαν από επιστήμονες του University College του Λονδίνου (UCL) και έχουν ήδη δοκιμασθεί σε ορισμένους ασθενείς – μεταξύ αυτών δύο επιζήσαντες από τις τρομοκρατικές βομβιστικές επιθέσεις του Λονδίνου στις 7 Ιουλίου 2005, οι οποίοι έχασαν τα χέρια τους. Η τεχνική που χρησιμοποιούν για την δημιουργία των νέων άκρων ονομάζεται ενδοστεϊκή διαδερμική ακρωτηριαστική πρόθεση (ITAP) και βασίζεται στην στήριξη ενός ραβδίου από τιτάνιο απ’ ευθείας στο εναπομένον οστό. Το μεταλλικό εμφύτευμα εξέχει λίγο από το δέρμα, ώστε να μπορεί το τεχνητό μέλος να στερεωθεί πάνω του (τα υπάρχοντα τεχνητά μέλη στερεώνονται με ιμάντες στο ακρωτηριασμένο άκρο). Οι πιθανότητες μόλυνσης - εξαιτίας της προεξοχής του μετάλλου από το σώμα που θεωρητικώς θα επέτρεπε την είσοδο βακτηρίων στο οστό – είναι μηδαμινές, επειδή το δέρμα αναπτύσσεται γύρω και πάνω στο εμφύτευμα, «σφραγίζοντας» την όλη περιοχή. Το όλο επίτευγμα οφείλεται στην εργασία επιστημόνων του Κέντρου Βιοϊατρικής Μηχανικής του UCL - με επικεφαλής τον καθηγητή Gordon Blunn και την δρα Catherine Pendegrass - οι οποίοι μελέτησαν πως αναπτύσσονται τα κέρατα των ελαφιών μέσω του δέρματός τους, δίχως να αναπτύσσονται μολύνσεις. Στόχος τους ήταν να βρουν έναν τρόπο να προσκολλούν τους ζώντες ιστούς απ’ ευθείας στα μέταλλα. Το επίτευγμά τους ανοίγει τον δρόμο για την στερέωση χεριών, ποδιών, αντιχείρων και δακτύλων απευθείας στον ανθρώπινο σκελετό. Αυτού του είδους η στερέωση θα καθιστά τα τεχνητά μέλη πιο δυνατά και πιο εύχρηστα, με αποτέλεσμα σημαντική βελτίωση στην ζωή των ασθενών. Επιπλέον, τα τεχνητά μέλη θα είναι πιο άνετα και θα είναι πολύ μειωμένες οι πιθανότητες να προκαλέσουν πληγές στο σημείο στερέωσής τους, όπως σήμερα γίνεται με τα υπάρχοντα τεχνητά μέλη. Οι επιστήμονες - που περιγράφουν το όλο πρόγραμμα σε άρθρο το οποίο θα δημοσιευθεί στην «Επιθεώρηση Ανατομίας» - ανακοίνωσαν ότι η νέα τεχνική είχε ήδη μεγάλο αντίκτυπο στην ζωή ορισμένων ασθενών οι οποίοι είχαν χάσει τον αντίχειρά τους (η απώλεια του αντίχειρα ισοδυναμεί με απώλεια κατά 40% της ικανότητας χρήσεως του χεριού). Ένας από τους ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη κατόρθωσε να χρησιμοποιήσει στυλό για να γράψει για πρώτη φορά έπειτα από 10 χρόνια. Περίπου 250.000 άνθρωποι ακρωτηριάζονται από τους γιατρούς κάθε χρόνο σε Ευρώπη και ΗΠΑ – πολλοί από αυτούς εξαιτίας σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων ή ως επιπλοκή του μη ελεγχόμενου διαβήτη. Η νέα μέθοδος πιστεύεται ότι θα είναι κατάλληλη για το 30% των ακρωτηριασμένων ασθενών - κυρίως για τους νέους που δεν πάσχουν από άλλα προβλήματα υγείας.
• Μηνύουν τον Μπόρατ!
  
  
  Αγωγή κατά της κινηματογραφικής εταιρείας «20th Century Fox» που έχει τα δικαιώματα της ταινίας «Μπόρατ» και κατά των εταιρειών παραγωγής και διανομής της ταινίας, υπέβαλαν σε ομοσπονδιακό δικαστήριο του Μανχάταν, δύο ρουμάνοι, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι το φιλμ λανθασμένα τους απεικονίζει ως βιαστές, υπερασπιστές των εκτρώσεων, πόρνες και κλέφτες. Στη αγωγή οι δύο ενάγοντες, ο Νικολάε Τοντοράτσε και Σπιριντομ Τσιορεμπέα, κάτοικοι του χωριού Γκλοντ της Νότιας Ρουμανίας, όπου γυρίστηκε η ταινία, απαιτούν αποζημίωση 30 εκ. δολαρίων (35 εκ. ευρώ) και ζητούν να σταματήσει η μελλοντική προβολή της ταινίας εάν δεν αφαιρεθούν οι σκηνές στις οποίες εμφανίζονται. Και οι δύο ισχυρίζονται ότι τους ξεγέλασαν για να τους κάνουν να νομίσουν ότι η ταινία, ο πλήρης τίτλος της οποίας είναι «Μπόρατ: οι πολιτιστικές διδαχές της Αμερικής προς όφελος του ένδοξου έθνους του Καζακστάν», ήταν ντοκιμαντέρ για την φτώχεια στην Ρουμανία και όχι σάτιρα ενώ ο Τοντοράτσε, ο οποίος είναι μονόχειρας και παππούς υποστηρίζει ότι το προσωπικό της ταινίας τον έπεισε να φορέσει και ένα σεξουαλικό τεχνητό μέλος... Ο εκπρόσωπος της εταιρείας Γκρεγκ Μπρίλιαντ, δήλωσε ότι δεν έχει υπόψη του το περιεχόμενο της αγωγής αλλά διαβεβαίωσε ότι σε κανέναν στη Ρουμανία δεν ειπώθηκε ότι η ταινία ήταν ντοκιμαντέρ. «Το χωριό χρησιμοποιήθηκε για να απεικονίσει ένα φανταστικό χωριό στο Καζακστάν, ήταν σαφώς μία σάτιρα», είπε ο κ.Μπρίλιαντ.
• Μια πόλη με... ειδικές ανάγκες
  
  
  ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ, φοιτητές, εργαζόμενοι, ίσως οδηγούν αυτοκίνητο. Και όμως σπανίως τους συναντάμε στον δρόμο και σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Πρόκειται για τους ανθρώπους που βρίσκονται καθισμένοι σε αναπηρικά αμαξίδια αλλά η κινητική αναπηρία τους δεν μειώνει τη διάθεσή τους για μια καθημερινή, φυσιολογική ζωή. Τα άτομα με κινητικά προβλήματα αποτελούν το 3% (κατά προσέγγιση, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας) του πληθυσμού της χώρας μας. Ενα τροχαίο ατύχημα ή μια ασθένεια μπορεί να καθηλώσει κάθε άνθρωπο σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο για κάποιο χρονικό διάστημα. Η κακή υποδομή των κτιρίων, οι ελλείψεις στις συγκοινωνίες και στους δρόμους γίνονται εμπόδια σε ανθρώπους που επιδιώκουν και έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν, να μοιράζονται και να προσφέρουν. Τα προβλήματα είναι πρακτικά, οι λύσεις υπάρχουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούνται αυτονόητες. Ενα οδοιπορικό στην Αθήνα αποκαλύπτει μια πόλη που αδυνατεί να εξυπηρετήσει τους κατοίκους της, ίσως γιατί η ίδια είναι μια πόλη με ειδικές ανάγκες. Παρακολουθήσαμε έναν άνθρωπο καθισμένο σε αναπηρικό καρότσι στη διαδρομή του στους δρόμους της Αθήνας και επισημάναμε κάποιες από τις δυσκολίες που συναντά σε απλές δραστηριότητες. Ο κ. Γεράσιμος Πόλης, αρχιτέκτων, εργάζεται στο υπουργείο Υγείας ως υπεύθυνος για το θέμα της πρόσβασης των ατόμων με ειδικές ανάγκες και γνωρίζει καλά το πρόβλημα, που θα μπορούσε να επιλυθεί με απλές ρυθμίσεις, όπως τονίζει. Απροσπέλαστοι δρόμοι, πεζοδρόμια με παγίδες και κτίρια απαγορευμένα Ο Γεράσιμος Πόλης σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου. Η είσοδος, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, δεν είναι προσβάσιμη. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του είχε τοποθετηθεί ειδική ράμπα για τη διευκόλυνσή του, η οποία μετά την αποφοίτησή του απομακρύνθηκε. Θεωρητικά, κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα στη διασκέδαση, στην ψυχαγωγία και στη γνώση. Ή μήπως όχι; Η αρχιτεκτονική του Μουσείου είναι αξιοθαύμαστη, αλλά η είσοδος δεν έχει γίνει προσβάσιμη για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Τα περισσότερα θέατρα, οι κινηματογράφοι, οι αρχαιολογικοί χώροι και τα πανεπιστήμια δεν έχουν την κατάλληλη υποδομή για να υποδεχθούν άτομα με κινητικές δυσκολίες. Δεν υπάρχουν ράμπες ούτε κατάλληλες είσοδοι, ενώ οι ανελκυστήρες είναι συχνά μια πολυτέλεια! Αν κάποιος αποφασίσει να δειπνήσει, θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ των λίγων εστιατορίων που είναι προσβάσιμα. «Οσον αφορά τα WC έχουμε... ισότητα, καθώς οι δημόσιες τουαλέτες είναι τόσο λίγες και σε τέτοια κατάσταση που ούτε ένας αρτιμελής άνθρωπος μπορεί να τις χρησιμοποιήσει!», σχολιάζει ο κ. Πόλης. Αν χρειαστεί να κάνει ένα τηλεφώνημα, το πρόβλημα είναι μεγάλο, καθώς τα καρτοτηλέφωνα είναι τοποθετημένα σε τέτοιο ύψος που κάνει τη χρήση αδύνατη για έναν άνθρωπο ο οποίος μετακινείται με αναπηρικό καρότσι. ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ Αν ένας ανάπηρος σε καρότσι αποφασίσει να μετακινηθεί με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, θα πρέπει να επιλέξει κάποια γραμμή που διαθέτει λεωφορεία με χαμηλό δάπεδο και ειδική ράμπα στην είσοδο, η οποία ενεργοποιείται προκειμένου να ανεβεί το αμαξίδιο στο όχημα. Σύμφωνα με στοιχεία του ΥΠΕΧΩΔΕ, 614 από τα 1.800 οχήματα που κυκλοφορούν είναι προσβάσιμα. «Ενας κάτοικος Χαλανδρίου είχε χρόνια να επισκεφτεί την Αθήνα, γιατί δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το λεωφορείο», διηγείται ένας οδηγός αστικού λεωφορείου. Το μετρό αναμένεται να δώσει τη λύση σε ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος της μετακίνησης, καθώς υπάρχει ειδική πρόβλεψη για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες. Στον υπάρχοντα ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, πάντως, μόλις 6 από τους 23 σταθμούς είναι προσβάσιμοι. Τα πεζοδρόμια κρύβουν παγίδες για έναν άνθρωπο που κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Λακκούβες, πινακίδες, δέντρα, κολόνες, πάγκοι μικροπωλητών, ακόμη και σταθμευμένα αυτοκίνητα καταλαμβάνουν τους χώρους που ανήκουν αποκλειστικά στους πεζούς. «Οι μητέρες με τα καρότσια είναι οι μεγαλύτεροι σύμμαχοί μας, γιατί συχνά τους είναι αδύνατον να περάσουν με τα παιδιά τους», λέει ο κ. Πόλης. Σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες ώστε να γίνουν προσβάσιμα τα πεζοδρόμια Στα περισσότερα όμως η κατάσταση παραμένει προβληματική. Ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός προβλέπει την πρόσβαση σε όλα τα νέα κτίρια. Τα παλαιά, όμως, συνήθως έχουν σκαλιά και δεν επιτρέπουν την είσοδο σε άτομα με κινητικά προβλήματα. Οι περισσότερες τράπεζες δεν έχουν κατάλληλα διαμορφωμένη είσοδο, ενώ τα μηχανήματα που λειτουργούν με τις ειδικές κάρτες βρίσκονται σε θέσεις μη προσβάσιμες για κάποιον που κάθεται σε καρότσι. Παρ' όλα αυτά, οι τράπεζες διαφημίζουν την εικοσιτετράωρη εξυπηρέτηση των πελατών τους! Δεν έχουν ούτε την... πολυτέλεια να ψηφίσουν! Πριν από δύο εβδομάδες οι έλληνες πολίτες εξάσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα. Οσοι μετακινούνται με αναπηρικό αμαξίδιο, όμως, δεν είχαν την... πολυτέλεια να μπουν στο παραβάν και να ρίξουν τον φάκελο στην κάλπη. Τα κτίρια που χρησιμοποιούνται ως εκλογικά καταστήματα μοιάζουν με απροσπέλαστα κάστρα για τα άτομα με κινητική αναπηρία. Ετσι και φέτος, παρ' όλο που υπήρχε εγκύκλιος του υπουργείου Εσωτερικών που προέβλεπε τη διαδικασία της ψηφοφορίας από τα άτομα με ειδικές ανάγκες σε χώρους των κτιρίων που να είναι προσιτοί και να εξασφαλίζουν τη μυστικότητα της ψήφου, τα προβλήματα ήταν αρκετά. Ο Γιάννης Κουφάλης, 43 ετών, αγιογράφος, αντιμετώπισε την άρνηση της δικαστικής αντιπροσώπου να κατεβεί στο ισόγειο για να διευκολύνει τη διαδικασία, γιατί ¬ προφανώς ¬ αγνοούσε την εγκύκλιο. Τελικά, ο κ. Κουφάλης εξάσκησε το εκλογικό του δικαίωμα μετά από έντονη διαμαρτυρία, καθώς δεν δέχτηκε να τον μεταφέρουν «σαν σακί» από τα σκαλιά. «Είναι υποτιμητικό να θεωρείσαι πολίτης με ίσα δικαιώματα και να μην μπορείς να συμμετέχεις με αξιοπρέπεια», σχολιάζει ο Γεράσιμος Πόλης που ψήφισε σε έναν διάδρομο παρουσία του δικαστικού αντιπροσώπου. Τα ιδιωτικά αυτοκίνητα με το αναπηρικό σήμα διευκολύνουν τους αναπήρους στις μετακινήσεις τους, αλλά οι ειδικές θέσεις στάθμευσης είναι περιορισμένες και συνήθως κατειλημμένες.
• Τα θαύματα της ορθοπαιδικής
  
  
  Κάποτε χρειαζόταν να ζητήσουμε από τους αγίους να κάνουν το... θαύμα τους για την αντιμετώπιση προβλημάτων των οστών. Σήμερα η ορθοπαιδική χρησιμοποιεί τη δύναμη της ανθρώπινης φύσης σε συνδυασμό με την πιο σύγχρονη τεχνολογία και την πληροφορική πραγματοποιώντας τα δικά της θαύματα ΡΩΜΗ, ΜΑΡΤΙΟΣ. Η πρώτη μεταμόσχευση οστών αποδίδεται στους αγίους Κοσμά και Δαμιανό (έζησαν στη Ρώμη επί αυτοκρατορίας Καρίνου και λιθοβολήθηκαν το 284 μ.Χ. από συναδέλφους τους γιατρούς ενώ έκαναν συλλογή βοτάνων), οι οποίοι προχώρησαν στην αντικατάσταση της κνήμης ενός ασθενούς που έπασχε από γάγγραινα με οστό που έλαβαν από νεκρό δότη. Σήμερα, μετά από 1.500 και πλέον έτη, οι μεταμοσχεύσεις οστών που έχουν ληφθεί από πτωματικούς δότες ανοίγουν νέους δρόμους σε έναν τομέα της ιατρικής επιστήμης ο οποίος μέχρι πρότινος στηριζόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στη χρήση τεχνητών μελών για τη θεραπεία ασθενών με βαριά ορθοπαιδικά προβλήματα. Οι περιπτώσεις όπου ο θάνατος ενός ανθρώπου δίνει... (καλύτερη) ζωή σε άλλους φαίνεται ότι συνεχώς αυξάνονται στην ορθοπαιδική, ενώ συγχρόνως οι νέες τεχνολογίες και τα υψηλής ποιότητας υλικά υπόσχονται όχι μόνο ποιότητα αλλά και διάρκεια. Στην Ιταλία τον περασμένο Ιανουάριο ανακοινώθηκε η πρώτη μεταμόσχευση ολόκληρης γνάθου, η οποία ελήφθη από νεκρό δότη. Ειδικοί από το Ινστιτούτο «Βασίλισσα Ελενα» της Ρώμης διεξήγαγαν τη δύσκολη επέμβαση, που διήρκεσε περισσότερες από 11 ώρες, σε έναν 80χρονο ασθενή o οποίος έπασχε από προχωρημένο καρκίνο του στόματος. Οπως δήλωσε ένας εκ των δέκα γιατρών διαφορετικών ειδικοτήτων που συμμετείχαν στην επέμβαση, ο δρ Τζιουζέπε Σπριάνο, «αν και η χρήση αυτής της μεθόδου είναι στα πρώτα στάδια, ίσως αποτελέσει την καλύτερη προοπτική για τους ασθενείς με καρκίνο του στόματος στο μέλλον». Σύμφωνα με τον ειδικό, το 15% των ασθενών που πάσχουν από τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου θα μπορούσαν να ωφεληθούν από τη νέα τεχνική μεταμόσχευσης. Ως σήμερα η αντικατάσταση της γνάθου του ασθενούς γινόταν με τη χρήση μέρους των οστών των κάτω άκρων ή μεταλλικής πλάκας σε συνδυασμό με μεταμοσχευμένο ιστό που τοποθετείτο στα κατεστραμμένα τμήματα. Για παράδειγμα, πριν από μερικά χρόνια γιατροί στην Ταϊλάνδη πραγματοποίησαν μεταμόσχευση γνάθου χρησιμοποιώντας ιστό από το στόμα και τον λαιμό του ασθενούς. Η διπλή μεταμόσχευση Προ εβδομάδος ανακοινώθηκε από αυστριακούς γιατρούς η πρώτη διπλή μεταμόσχευση χεριών σε συνδυασμό με μεταμόσχευση βραχιόνιου οστού. Είχαν προηγηθεί η πρώτη μεταμόσχευση χεριού, το 1998 σε έναν αυστραλό ασθενή από διεθνή ομάδα ειδικών στη Λυών της Γαλλίας - ο ασθενής τελικώς ζήτησε δύο χρόνια αργότερα την αφαίρεση του μεταμοσχευμένου άκρου καθώς, όπως δήλωσε, το ένιωθε εντελώς ξένο, οι γιατροί όμως ανέφεραν ότι ο ίδιος δεν είχε ακολουθήσει πιστά τις οδηγίες τους προκειμένου ο οργανισμός του να μην απορρίψει το μόσχευμα -, καθώς και η πρώτη διπλή μεταμόσχευση χεριών το 2000 σε έναν 33χρονο Γάλλο, από την ίδια ομάδα ειδικών και πάλι στη Λυών. Η επέμβαση, που διεξήχθη σε έναν 41χρονο ασθενή στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ινσμπρουκ στις 19 Φεβρουαρίου, διήρκεσε 14 ώρες και σε αυτήν συμμετείχαν τέσσερις χειρουργικές ομάδες και 25 ειδικοί. Ο ασθενής που απέκτησε «καινούργια» άνω άκρα ονομάζεται Φρανς Τζάμνιγκ και είχε χάσει πριν από δυόμισι έτη και τα δύο άνω άκρα του - από τον βραχίονα και κάτω - σε εργατικό ατύχημα. Η διαδικασία μεταμόσχευσης χεριού είναι τρομερά πολύπλοκη. Είναι εύκολο για τον καθένα να εννοήσει τη δυσκολία που συνεπάγεται αν αναλογισθεί ότι κάθε χέρι μας έχει τρία κεντρικά νεύρα, δύο μεγάλες αρτηρίες καθώς και 27 διαφορετικά οστά, αλλά και ότι ακόμη και οι πιο απλές κινήσεις απαιτούν τη... συνεργασία ως και 60 διαφορετικών μυών. Συγχρόνως είναι αξιοσημείωτο ότι ο εγκέφαλός μας «ασχολείται» με τον έλεγχο των χεριών περισσότερο από οιοδήποτε άλλο μέλος του σώματος. Υπάρχουν 2.500 υποδοχείς νεύρων σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό των άκρων των δαχτύλων μας, γεγονός που κάνει ιδιαιτέρως δύσκολο για ένα τεχνητό μέλος να δώσει την αίσθηση της αφής στον κάτοχό του. Για τον λόγο αυτόν κυρίως οι ειδικοί έχουν στραφεί πλέον στις μεταμοσχεύσεις άκρων από πτωματικούς δότες σε σχέση με τα τεχνητά μέλη που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον ως πρόσφατα. Οι εκφυλιστικές ασθένειες Για τις εκφυλιστικές ασθένειες των οστών ωστόσο, όπως είναι η αρθρίτιδα, η εξέλιξη της τεχνολογίας παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην καλυτέρευση της ζωής των ασθενών καθώς τον πρώτο λόγο συνεχίζουν να έχουν τα τεχνητά μέλη. Οπως εξηγούν οι ειδικοί, πριν από μία δεκαετία για τους ασθενείς που υποβάλλονταν σε επέμβαση στην περιοχή του ισχίου η ανάρρωση διαρκούσε αρκετούς μήνες. Τώρα τρεις εβδομάδες είναι αρκετές, χάρη στις νέες, λιγότερο επεμβατικές τεχνικές αλλά και στη χρήση εξελιγμένων υλικών. Για παράδειγμα, οι ειδικοί χρησιμοποιούν πλέον ειδικά κεραμικά υλικά που περιέχουν κρυστάλλους ίδιους με αυτούς από τους οποίους αποτελούνται τα ανθρώπινα οστά. Συγχρόνως μια συνθετική πρωτεΐνη που ονομάζεται Bmp βοηθά στη γρήγορη «συγκόλληση» των οστών στις περιπτώσεις καταγμάτων. Οσο για το μέλλον, αυτό βασίζεται στα βλαστικά κύτταρα, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες. Ηδη σε κέντρα του εξωτερικού οι γιατροί προχωρούν σε επούλωση των ιστών οστών που έχουν πληγεί με την έγχυση κυττάρων τα οποία μετατρέπονται σε κύτταρα του χόνδρου. Πιστεύουν ότι με αυτή την τεχνική θα καταφέρουν στο μέλλον να θεραπεύουν τις... πονεμένες αρθρώσεις. Διαβεβαιώνουν μάλιστα ότι είναι μόνο θέμα χρόνου το πότε θα συμβεί αυτό. Οπως είναι θέμα χρόνου, καθώς φαίνεται, το πότε θα συντελεσθεί η «επανάσταση» και σε αυτόν τον τομέα της ιατρικής, χαρίζοντας σε καταδικασμένους ως σήμερα σε αναπηρικά αμαξίδια ανθρώπους το δικαίωμα να είναι αρτιμελείς. Το ΒΗΜΑ, 23/03/2003 , Σελ.: H07 Κωδικός άρθρου: B13820H071 ID: 253964
• Τέλειο βιονικό χέρι
  
  
  Το πιο τελειοποιημένο βιονικό χέρι, που υπόσχεται καλύτερη ποιότητα ζωής, είναι πλέον διαθέσιμο για το κοινό! Το βιονικό χέρι, δημιουργία Βρετανών επιστημόνων, ελέγχεται από τις κινήσεις των μυών του πήχη του ασθενούς και μπορεί να κουνάει και τα πέντε δάχτυλα ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, ενώ έχει τη δυνατότητα να αντιτάσσει τον αντίχειρα στα υπόλοιπα δάχτυλα. Συγκεκριμένα, μικρά ηλεκτρόδια ενώνουν το τεχνητό μέλος με τον πήχη και μέσω αυτών μεταφέρονται τα διάφορα σήματα που ελέγχουν τις λειτουργίες που θέλει ο ασθενής να πραγματοποιήσει. Το βιονικό χέρι, προς το παρόν, είναι διαθέσιμο μόνο στη Μεγάλη Βρετανία στην τιμή των 5.100 ευρώ. Ο εμπνευστής αυτής της εφεύρεσης είναι ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Ερευνών για την Αποκατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας, Ντέιβιντ Γκάου, ενώ στην κατασκευή του πολύπλοκου τεχνητού μέλους βοήθησε και η σκοτσέζικη εταιρεία "Τouch Βionics". Μέχρι σήμερα το τεχνητό μέλος έχει τοποθετηθεί μόνο σε δεκατέσσερις ασθενείς και, σύμφωνα με δηλώσεις τους, η βελτίωση της ποιότητας ζωής τους είναι σημαντική. Οι δεκατρείς από αυτούς είναι Αμερικανοί βετεράνοι, οι οποίοι απώλεσαν κάποιο μέλος στον πόλεμο του Ιράκ. Όπως αναφέρουν οι δημιουργοί του, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του βιονικού χεριού είναι ότι, χάρη στο λειτουργικό αντίχειρα, μπορεί να πραγματοποιεί πολλά είδη λαβών που του επιτρέπουν να πιάνει αντικείμενα που απαιτούν προσεχτικές κινήσεις. Οι κάτοχοι του βιονικού χεριού μπορούν να χρησιμοποιούν ακόμα και πληκτρολόγιο, κάτι που απαιτεί ταχύτητα και ακρίβεια. . Κωδικός άρθρου: 728334 ΠΟΛΙΤΗΣ - 22/07/2007, Σελίδα: 70
• Τεχνητά μέλη που κινούνται και «νιώθουν»...
  
  
  Μια πρωτοποριακή χειρουργική τεχνική που επιτρέπει στον ασθενή να αισθάνεται ότι κινεί το τεχνητό του μέλος απλώς με τη δύναμη της σκέψης εφαρμόστηκε πρόσφατα σε μια νεαρή γυναίκα που είχε χάσει το χέρι της σε τροχαίο ατύχημα. Η Κλόντια Μίτσελ είναι ένας από τους μόλις τέσσερις ανθρώπους στις ΗΠΑ που έχουν υποβληθεί στη λεπτή επέμβαση κατά την οποία επανατοποθετούνται σε άλλο σημείο του σώματος τα νεύρα του χεριού. «Απλώς σκέφτομαι να κουνήσω το χέρι και τον αγκώνα μου και αυτά κινούνται», είπε η Κλόντια στους γιατρούς της που αισιοδοξούν ότι η νέα τεχνική θα δώσει νέες ελπίδες σε ανθρώπους που έχουν χάσει κάποιο άκρο τους. Νιώθει τη χειραψία Το εκπληκτικό στην περίπτωση της Κλόντιας δεν είναι μόνο ότι μπορεί να κινεί ταυτόχρονα τον καρπό και το μπράτσο της, αλλά ότι χάρη στην εμφύτευση των αισθητήριων νεύρων κάτω από το στήθος της μπορεί να νιώσει κάποιον που της σφίγγει το τεχνητό χέρι. Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε χθες στην επιθεώρηση Lancet, οι γιατροί που έκαναν την επέμβαση υποστηρίζουν ότι η νέα τεχνική δίνει στον ασθενή τη δυνατότητα να αισθάνεται το άγγιγμα, την άσκηση διαφορετικής πίεσης στα δάχτυλα, την αίσθηση του κρύου και του ζεστού, ακόμη και την ικανότητα να αντιλαμβάνεται την υφή των αντικειμένων. Τα τεχνητά μέλη συνήθως είναι άβολα και αργά στις αντιδράσεις τους. Ελέγχονται από ηλεκτρικούς αισθητήρες τοποθετημένους στο δέρμα που ανιχνεύουν την κίνηση του κομμένου μυός στο σημείο σύνδεσης με το τεχνητό μέλος. Ωστόσο, οι κινήσεις του χεριού ή του καρπού δεν ελέγχονται με μεγάλη επιτυχία από έναν μυ στον ώμο, έναν δικέφαλο ή έναν τρικέφαλο με αποτέλεσμα σύνθετες κινήσεις να μην εκτελούνται. Ετσι πολλοί άνθρωποι φορούν τα πρόσθετα μέλη τους για λίγο διάστημα και στη συνέχεια απογοητεύονται και τα παρατάνε. Μυοηλεκτρικοί αισθητήρες Ωστόσο, στην περίπτωση της Κλόντιας οι γιατροί εφάρμοσαν τη νέα τεχνική σύμφωνα με την οποία αφαίρεσαν από το στήθος τα νεύρα ορισμένων μυών και στη θέση τους τοποθέτησαν τα υπολείμματα των νεύρων που υπήρχαν στο βραχίονα. Στη συνέχεια αυτοί οι μύες συνδέονται με μυοηλεκτρικούς αισθητήρες που ελέγχουν το πρόσθετο μέλος. Οταν η κ. Μίτσελ σκέφτεται να κλείσει το χέρι της το νεύρο που κανονικά θα έδινε την εντολή προκαλεί μια κίνηση στον μυ του στήθους όπου έχει μεταφυτευτεί. Η κίνηση αυτή γίνεται αντιληπτή από τον αισθητήρα και έτσι κλείνει το τεχνητό χέρι. Η αποκατάσταση της αφής είναι δυνατή με παρόμοιο τρόπο, γράφει ο καθηγητής Τοντ Κουίκεν.